Εδώ είναι γιατί πρέπει να φάτε στο άγριο δημοφιλές Wagamama του Λονδίνου, που τώρα ανοίγεται στο N.Y.C.

Υπάρχουν τόνοι επιλογών θέσεων: Στο μπαρ, σε περίπτερο ή σε κοινόχρηστο τραπέζι. Εάν είστε εξοικειωμένοι με την ιστορία της εταιρείας, ίσως να γνωρίζετε ότι το τελευταίο ήταν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του εστιατορίου όταν άνοιξε για πρώτη φορά στο Λονδίνο πριν από περισσότερες από δύο δεκαετίες. Η διακόσμηση είναι καθαρή και μοντέρνα, αποτελούμενη κυρίως από ξύλο και μέταλλο. Το πιο αξιοσημείωτο – και ίσως μόνο – ανθίζει είναι τα μενταγιόν Tom Dixon με ορειχάλκινη επένδυση κρέμονται πάνω από τα τραπέζια. Ωραία επιλογή, παιδιά. 

Ένα πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι το φαγητό βγαίνει αρκετά γρήγορα. Τα πάντα γίνονται στην τάξη, αλλά δεν υπάρχουν καυτές λάμπες στην κουζίνα που κρατούν τα γεύματά σας μέχρι να τελειώσουν τα υπόλοιπα πιάτα του κόμματός σας. Αντ ‘αυτού, τα πάντα παραδίδονται στο τραπέζι σας μόλις είναι έτοιμο να εξασφαλίσει ότι παίρνετε την πιο φρέσκια έκδοση του πιάτου σας. Κερδίζοντας ορεκτικό: Γάοζες πάπιας με σάλτσα βουρτσίσματος κερασιού. Αυτό το καρύκευμα ήταν τα πάντα και όταν μας είπαμε το διακομιστή μας, μας έφερε ένα επιπλέον μπολ για να ρίξουμε ό, τι άλλο διατάξαμε.

Το εστιατόριο αναφέρεται συνήθως ως “αλυσίδα ramen”, αλλά έχουν πολύ περισσότερα από αυτό. Ναι, είναι ένα highlight, και ο αριθμός χοιρινού κρέατος shiro dashi (με αργό μαγειρεμένο κρέας μαριναρισμένο σε σάλτσα bulgogi, γεμάτο με λαχανικά και τσάι-χρωματισμένο αυγό) ήταν εκπληκτικό, αλλά υπήρχαν πολλές επιλογές teppanyaki, σαλάτα και donburi, επισης. Εκτίμησα επίσης ότι το μπολ με ζυμαρικά + ζωμό δεν ήταν σχεδόν τόσο αλμυρό όσο αυτό που έρχεται συνήθως με το φαγητό μου στις δημοφιλείς αρθρώσεις του ramen και δεν με άφησε να σβήσω για δίψα κατά τη διάρκεια και μετά το γεύμα μου.

Ο σύντροφός μου για φαγητό και επέλεξα το μπολ πάπιας, το οποίο συνίστατο από εξαιρετικά μαλακό, ψιλοκομμένο βούτυρο πάπιας ψιλοκομμένο με μια πικάντικη σάλτσα τεριγιάκι (που ήταν λίγο πικάντικη), διάφορα λαχανικά, ένα τηγανισμένο αυγό (γεγονός: γεύση καλύτερα), και μια μικρή πλευρά του kimchi. Ως πρώτης γενιάς Κορεάτης-Αμερικανός, εγώ 100 τοις εκατό εγκρίνει το kimchi του Wagamama. Κάνετε το σωστό και ανακατέψτε τα πάντα μαζί πριν χαράξετε.

Αχ, και τότε υπήρχε ένα επιδόρπιο. Με έξι διαφορετικές επιλογές, το μενού γλυκών ήταν πιο ισχυρό από αυτό που περίμενα. Στο τέλος, επιλέξαμε το κέικ στρώματος σοκολάτας που ψήνεται με σοκολάτα και σάλτσα wasabi και σερβίρεται με μια κουταλιά παγωτού καρύδας. Πλήρης αποκάλυψη: Δεν μου αρέσει το wasabi και η καρύδα θα μπορούσα να κάνω χωρίς, αλλά και οι δύο γεύσεις ήταν πολύ ήπιες και κατέληξα να αγαπώ αυτό που παραγγείλαμε. Επιπλέον, ένα από τα στρώματα του παρακμιακού κέικ ήταν ένα τραγανό μπισκότο σαν γκοφρέτα το οποίο πρόσθεσε ένα ωραίο και απροσδόκητο στρώμα υφής.