Πώς ο Julien Dossena αναβιώνει το σπίτι του Paco Rabanne
0Σε μια από τις πιο περίεργες στιγμές στην ιστορία της μόδας, ο σχεδιαστής Paco Rabanne, φημισμένος για τα φουτουριστικά φορέματα του από πλαστικούς δίσκους, εγκατέλειψε την καριέρα του και τον έβαλε ψηλά από το Παρίσι το 1999, επειδή ήταν πεπεισμένος ότι ο ρωσικός διαστημικός σταθμός Mir ήταν έτοιμος και να καταστρέψουν την πόλη κατά τη διάρκεια της ηλιακής έκλειψης.
Αυτός είναι ένας σχεδιαστής, το μυαλό σας, ο οποίος επίσης ισχυρίστηκε ότι είναι αλλοδαπός από τον πλανήτη Altair – μια περίεργη υποσημείωση για έναν άνθρωπο που έκανε τέτοια σεισμική επίδραση με τις mod mods του για τη γενιά Youthquake. Το σπίτι του Rabanne επέζησε της απουσίας του και σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα είναι γνωστό ως επί το πλείστον για ασταθή αρώματα. Εν τω μεταξύ, οι προσπάθειες άλλων σχεδιαστών να αναζωογονήσουν την πλευρά της μόδας είχαν ακόμη μικρότερες επιπτώσεις στο Παρίσι από ό, τι ο Mir τελικά.
Δηλαδή, μέχρι να έρθει ο Julien Dossena και έδωσε στο label Paco Rabanne ένα αληθινό μέλλον.
Ο Dossena, ο οποίος θα είναι 35 αυτός ο μήνας, είναι σχεδιαστής που υπερηφανεύεται για την κανονικότητά του. Μελετημένος, περίεργος και πειθαρχημένος στην προσέγγισή του ως δημιουργικού διευθυντή από το 2013, έγραψε ήσυχα ένα σημάδι με συλλογές που αποπνέουν μια δροσερή νεανικότητα και ενδιαφέρον για τον νεωτερισμό χωρίς να επεξεργάζονται την κληρονομιά του Rabanne στον πειραματισμό των καταστημάτων.
Αντί να ανακατέψει σε δορυφόρους και κοστούμια, ο Dossena φαντάζει σιλουέτες που φορούν κομμάτια του σώματος, καθώς και σακάκια βομβιστών, παντελόνια φορτίου και μπλουζάκια εμπνευσμένα από το δρόμο. (Η συνεργασία του με τον γραφίστα Peter Saville για τις εκτυπώσεις “Κονσερβοποιημένα καραμέλες” και “Futuresex” ήταν μεγάλη επιτυχία αυτή την άνοιξη.) Από το διάδρομο, η Dossena είναι εξίσου ανεπιτήδευτη και κάτω από τη γη. Τουλάχιστον, δεν πιστεύει ότι ο ουρανός πέφτει.
«Είμαι φυσιολογικός άνθρωπος», λέει η Dossena. “Ή ίσως απλά κρύβω την περίεργη μου δουλειά με την ευγένεια”.
Μεταξύ της νέας γενιάς σχεδίων αστέρι στο Παρίσι, Dossena ξεχωρίζει για την πρόωρη επιτυχία του σε ένα απροσδόκητο μέρος. Ξεκίνησε ως υπερκινητικός φοιτητής στο La Cambre στις Βρυξέλλες, όπου το ενδιαφέρον του για τη μόδα εμπνεύστηκε από το εννοιολογικά πλούσιο έργο των Βέλγων σχεδιαστών όπως ο Martin Margiela και ο Dries Van Noten.
Όταν αποφοίτησε το 2007, υπήρχε μόνο μια εταιρεία για την οποία ήθελε να εργαστεί: η Balenciaga, η οποία είχε υποστεί μια αξιοσημείωτη επανεμφάνιση υπό τη διεύθυνση του Nicolas Ghesquière για να γίνει η πιο επιρροή σπίτι στο Παρίσι εκείνη την εποχή. Χρειάστηκαν κάποια επιμονή και ένα έτος σχεδίων freelance styling (μουσικά βίντεο, διαφημίσεις Hollywood Chewing Gum, μια συλλογή T-shirt για έναν μαζικό λιανοπωλητή) μέχρι να γίνει δεκτός ο Dossena ως intern. Και παρέμεινε εκεί για πέντε χρόνια, ανεβαίνοντας στις τάξεις για να γίνει ανώτερος σχεδιαστής, δουλεύοντας δίπλα στον Ghesquière, ο οποίος ήταν για χρόνια και ο φίλος του. Η Dossena θα μπορούσε μόνο να ονειρευτεί ότι ήταν σε τέτοιο μέρος, ενώ μεγάλωνε στη Βρετάνη σε μια χαλαρή οικογένεια καλλιτεχνών και εκπαιδευτικών.
“Η Balenciaga ήταν σαν ένα μοναστήρι”, λέει ο Dossena. “Θα πάτε εκεί και θα δουλεύετε μέχρι τις 5 το πρωί και στη συνέχεια θα επιστρέψετε στο γραφείο στις 8 για τις ημέρες και τις εβδομάδες πριν από την παράσταση. Ήταν σαν μια θρησκεία, κάνοντας αυτά τα κομμάτια που ήταν τόσο περίπλοκα στις τεχνικές τους, αλλά όλοι ήταν τόσο ενθουσιασμένοι με το όραμα του Νικολάου που όλοι φώναζαν από τη στιγμή της παράστασης. Έμαθα όλα όσα γνωρίζω για τη μόδα εκεί “.
ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ: Πώς ο Brandon Maxwell ξεπέρασε τις αβεβαιότητες και την κατακτημένη μόδα
Η Balenciaga πρόσφερε στους νέους σχεδιαστές ευκαιρίες για ξέφρενη εξερεύνηση. Ο Dossena θυμάται το δέος που αισθάνθηκε ενώ εργαζόταν σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο για τη συλλογή του φθινοπώρου του 2010, το οποίο περιλάμβανε πολύπλοκη διαστρωμάτωση πολλαπλών υφασμάτων σε ένα ενιαίο εξάρτημα – μια χαρτοσκοπική κορυφή που καλύφθηκε με γραφικό αφίσα προσαρτήθηκε στα τυπωμένα με φύλλα ματ πλεκτά παντελόνια. Ο Ghesquière ενέπνευσε μια τέτοια πίστη στο προσωπικό του ότι, όταν χωρίστηκε με το σπίτι το 2012 (που προσχώρησε στην Louis Vuitton το επόμενο έτος), οι περισσότεροι από τους βοηθούς του, ο Dossena συμπεριελάμβαναν και αυτοί. Ήταν η Marie-Amélie Sauvé, ο επίσημος Γάλλος στιλίστας και ένας πολύχρονος συνεργάτης με τον Ghesquière, ο οποίος στη συνέχεια πρότεινε τη Dossena για έναν υποστηρικτικό ρόλο στον υπάρχοντα δημιουργικό διευθυντή της Rabanne.
“Αυτό συνέβη 10 ημέρες μετά την αποχώρησή μου”, λέει ο Dossena. “Δεν είχα καν χρόνο να σκέφτομαι.”
Αποδείχθηκε ότι ήταν ένας μοιραία αγώνας. Σε μια εποχή, ο Dossena ανέλαβε τη συλλογή και ξεχώρισε το δικό του έργο για την άνοιξη του 2014, ένα ενεργητικό μίγμα μίνι φορέματα με μεταλλικούς τόνους που αμέσως διέταξαν την προσοχή της βιομηχανίας. “Δεν πήγα πρώτα στα αρχεία, γιατί δεν ήθελα να τους επηρεάσω”, λέει ο Dossena. “Αυτό που με ενδιέφερε ήταν ότι η Rabanne ήταν ένας από τους πρώτους σχεδιαστές που απευθύνονταν σε μια νέα γενιά γυναικών που δεν ήθελαν να ντυθούν σαν τις μητέρες τους.” Στην πραγματικότητα, μόλις αναγνώρισε τα σχέδια της Rabanne για την αλυσίδα της γραμματοσήμανσης μέχρι το φετινό έτος, Το 2017 δείχνει ότι θεωρήθηκε ευρέως ως θρίαμβος. Στο διάδρομο, η Dossena πρότεινε μια ενημέρωση με ελαφριά φορέματα πλέγματος που είχαν τη ρευστότητα των σατέν γλιστρων, σε συνδυασμό με ασημί loofers που έπαιξαν μια αίσθηση του δρόμου-έξυπνη άκρη.
“Η περισσότερη εμπιστοσύνη φέρνει περισσότερη ελευθερία”, λέει. «Νιώθω ότι εξελίσσονται με την ηλικία μου».
Όπως και ο Ghesquière, ο Dossena εκτιμά την αφοσίωση και ενώ παραμένει κοντά με τον τελευταίο αυτό κύκλωμα (το μοντέλο Liya Kebede και ο σχεδιαστής Pierre Hardy είναι επίσης φίλοι), έχει μια μοναχική πλευρά. Η ανάγνωση μόνο για μια ώρα ή δύο κάθε βράδυ είναι ένα τελετουργικό και θα πάρει οτιδήποτε, από μια βιογραφία της Marie Antoinette σε ένα πολιτικό βιβλίο του νέου Γάλλου προέδρου, Emmanuel Macron, σε ένα ρομαντικό μυθιστόρημα της Danielle Steel. “Ήμουν έτσι ως παιδί, διαβάζοντας τα πάντα: την εφημερίδα, το λεξικό, την πλευρά ενός κουτιού δημητριακών”, λέει. “Πάντα διαβάζω τρία πράγματα ταυτόχρονα.”
ΣΧΕΤΙΚΟ: Ο Zoey Deutch δεν φοβάται να αναμειγνύει την πολιτική με την απόδοση
Φυσικά, ένα άλλο θέμα που έχει μελετήσει εκτενώς μέχρι τώρα είναι ο Rabanne ο ίδιος, ο οποίος είχε ελάχιστη επαφή με την εταιρεία από την αναχώρησή του. Ο Dossena έχει ανακαλύψει ότι, εκτός από την εκκεντρότητα, το πνεύμα καινοτομίας, νεωτερικότητας και αισθησιασμού του Rabanne είναι συχνά πολύ σύμφωνο με το δικό του.
“Όλα που αγαπούσε και διερεύνησε ήταν να γιορτάζει το σώμα”, λέει ο Dossena. “Μπορεί να είναι εκφοβιστικό όταν εργάζεστε κάτω από το όνομα κάποιου άλλου, αλλά αν κάποια μέρα θέλει να με συναντήσει, θα με έκανε πολύ χαρούμενος.”
Φωτογραφία του Easton & Roso. Τρίχες από τον Dennis Devoy / Kérastase στο Whiteroom BK NY / Τμήμα Τέχνης. Μακιγιάζ από τους καλλιτέχνες Allie Smith / Dior Beauty / Bridge. Στυλ από τη Νίνα Στεργίου / Καλλιτέχνες Γέφυρας. Μανικιούρ από τον Yuko Wada / Chanel Ombre Première / Atelier Management. Σκηνοθεσία του Bette Adams / MHS Artists.
Για περισσότερες ιστορίες όπως αυτό, παραλάβετε το τεύχος του Αυγούστου Με στυλ, διατίθεται σε ειδήσεις και για ψηφιακή λήψη 7 Ιουλίου.